Całe wychowanie współczesne pragnie, by dziecko było wygodne, konsekwentnie krok za krokiem dąży, by uśpić, stłumić, zniszczyć wszystko, co jest wolą i wolnością dziecka, hartem jego ducha, siłą jego żądań i zamierzeń.

Janusz Korczak, “Jak kochać dziecko. Dziecko w rodzinie.”

Monodram Ścianananaświat jest głosem  w dyskusji na temat miejsca dziecka we współczesnym społeczeństwie, a przy tym doskonale wypełnia deficyt sztuk teatralnych, skierowanych do dorastającej młodzieży.

Maurycy, dla przyjaciół Momo, zaprasza na wykład, podczas którego zabierze widzów w podróż do świata dzieciństwa –  pozbawionego nudy, przewidywalnej codzienności. W jego pozornie absurdalnych problemach, kryje się szczera, dziecięca logika i manifestacja głęboko skrywanych uczuć. Poprzez spojrzenie w przeszłość, która pozostaje i żyje w naszych wspomnieniach, Momo dokonuje dojrzałej refleksji nad własnym życiem, wpływie wychowania na życie dorosłe, przy jednoczesnej walce o status dziecka we współczesnym świecie.

To monodram, w którym omówimy niecodzienne konwersacje na błahe tematy, ale przełomowe rozmowy, które mogą trwale zmienić jakość międzyludzkich relacji.  Świat bez rozmów to świat bez bliskości, pełen nierozwiązanych konfliktów, dusznej atmosfery i destrukcyjnych gier. To spektakl o tym, że warto czasami pozwolić dojść do głosu naszemu wewnętrznemu dzi ecku.

„(…) Dorosły zupełnie nie zna dziecka, nie pamięta swojego dzieciństwa. Nie jest nawet pewne, że każde dziecko jest zawsze w stanie mówić o swoich przeżyciach, lękach, o swoich potrzebach. Ale zawsze będzie o tym mówić lepiej niż dorosły.”
Momo